អគារ Sheraton Huzhou Hot Spring Resort
គឺជាសណ្ឋាគារ Sheraton Huzhou Hot Spring Resort មានរាងដូចក្រចកសេះស្ថិតនៅលើបឹង Taihu ក្នុងក្រុងហ៊ូចូវ មានកម្ពស់ប្រមាណ១០០ម៉ែត្រ និងទទឹង១១៦ម៉ែត្រ ស្ថិត នៅលើផ្ទៃដីប្រមាណ ៩៥.០០០ម៉ែត្រការ៉េ។
រចនាឡើងដោយវិស្វករក្នុងទីក្រុងប៉េកាំង គឺលោក Ma Yansong មកពីក្រុមហ៊ុនស្ថាបត្យកម្ម MAD ។ អគារនេះមានច្រើនស្រទាប់ច្រើនជាន់ ដែលធ្វើឲ្យមានរាងដូចជាចិញ្ចៀនផុសចេញពីត្រើយបឹង។ ប្រជាជនក្នុងក្រុងនេះហៅអគារនេះថា «សណ្ឋាគារនំដូណាត់»។
អគារ The Guangzhou Circle ក្នុងខេត្តក្វាងទុង
អគារនេះគឺជាការិយាល័យកណ្តាលរបស់ក្រុមហ៊ុន Hongda Xingye Group និងជាការិយាល័យរបស់ក្រុមហ៊ុន Guangdong Plastic Exchange ដែលជាក្រុមហ៊ុនលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោកដ៏ធំមួយសម្រាប់ទិញលក់សម្ភារធ្វើពីសារធាតុប្លាស្ទិកសុទ្ធ។ វាគឺជាអគារដែលមានរាងជារង្វង់មូលខ្ពស់ជាងគេបង្អស់នៅលើពិភពលោក ដែលមានកម្ពស់ដល់ទៅ ៥០ម៉ែត្រ ហើយមានប្រហោងចំកណ្តាលទៀតផង។
វិស្វករអគារនេះបានថ្លែងថា លោកគ្រាន់តែចង់បានអគារមួយដែលលេចធ្លោលើដែនដីនេះដោយផ្អែកលើ «ទស្សនវិស័យ និងចិត្តសាស្ត្ររបស់មហាជន» ដែលអាចច្នៃអគារមួយឲ្យក្លាយទៅជានិមិត្តសញ្ញាមួយដែលមានភាពល្បីល្បាញ។
អគារនេះឆ្លុះទៅនឹងផ្ទៃទឹកទន្លេច្បាស់ដូចទៅនឹងអគារនេះតែម្តង ដែលមើលទៅដូចជា ថាសពី២ត្រួតលើគ្នា។ វាមានរាងជាលេខ៨ ដែលស៊ីគ្នាទៅនឹងនិមិត្តសញ្ញារបស់ប្រទេសចិន តំណាងឲ្យសញ្ញាអាណន់ (គ្មានភាពកំណត់) ដែលមានសារៈសំខាន់បំផុតក្នុងវប្បធម៌របស់ប្រទេសចិន។
អគារ China Central Television Headquarters
ស្ថានីយទូរទស្សន៍ទីក្រុងប៉េកាំង ត្រូវបានប្រសិទ្ធនាមជាអគារខ្ពស់ដែលល្អដាច់គេទូទាំងពិភពលោកពីក្រុមប្រឹក្សាលំនៅឋានទំនើប និងអគារខ្ពស់ៗ (Tall Buildings and Urban Habitat) ក្នុងឆ្នាំ ២០១៣។
ការរចនាម៉ូដអគារដោយវិស្វករជនជាតិអាល្លឺម៉ង់ លោក Rem Koolhass អគារនេះមិនមែនជាអគារបែបប្រពៃណីនោះឡើយ តែជាអគារផ្តេក និងបញ្ឈរចំនួន៦ភ្ជាប់គ្នាដោយស្ថិតនៅលើផ្ទៃដីចំនួន៤៧៣.០០០ម៉ែត្រការ៉េ ដែលនៅលើអគារមានខ្សែបន្ទាត់ខ្វាត់ខ្វែងគ្នា ហើយមានប្រហោងចំកណ្តាល។
សំណង់អគារនេះត្រូវបានចាត់ទុកថា ជាការប្រកួតប្រជែងម៉ូតអគារពិសេសៗ គឺដោយសារវាស្ថិតក្នុងតំបន់ដែលសម្បូរទៅដោយអគារខ្ពស់ៗទាំងនេះ។ លោក Koolhaas បានថ្លែងថា «អគារនេះអាចនឹងមិនត្រូវបានរចនាឡើងដោយជនជាតិចិននោះទេ ហើយក៏អាចនឹងមិនត្រូវបានសាងសង់ដោយជនជាតិអឺរ៉ុបនោះដែរ។ វាជាអគារកាត់ជាតិសាសន៍»។
ដោយសាររូបរាងរបស់វា អ្នករត់តាក់ស៊ីម្នាក់បានឲ្យឈ្មោះហៅក្រៅដែលបកប្រែមកមានន័យថា «ខោក្នុងខ្លីរបស់មនុស្សប្រុស» ហើយប្រជាជនក្នុងតំបន់នោះភាគច្រើនហៅថា «ខោធំ»។
សារមន្ទីរ Ordos Art Museum
ទីក្រុង Inner Mongolian លើទឹកដី Ordos ភាគច្រើន ត្រូវបានគេហៅថា ទីក្រុងខ្មោចដោយសារតែមានមនុស្សរស់នៅតិចពេកបើប្រៀបធៀបទៅនឹងសំណង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាច្រើនក្នុងតំបន់នេះ។ អគារមួយក្នុងចំណោមអគារជាច្រើនទៀត ដែលពុំសូវបានប្រើប្រាស់ដោយប្រជាជនក្នុងស្រុកនោះ គឺសារមន្ទីរសិល្បៈ Ordos។
សារមន្ទីរនេះត្រូវបានសាងសង់ឡើង និងរចនាម៉ូដយ៉ាងហ្មត់ចត់ ឆ្លើយតបទៅនឹងប្លង់មេរបស់ទីក្រុងដោយក្រុមហ៊ុនស្ថាបត្យកម្ម MAD។ គឺជាអគារមួយដែលមើលទៅហាក់បីដូចជាដុំអណ្តែតទើបនឹងចុះចតពីឋានអវកាសមកលើផែនដី។
វិស្វករបាននិយាយថា លម្ហក្នុងអគារនេះ មានឫសគល់ពាក់ព័ន្ធយ៉ាងស៊ីជម្រៅក្នុងវប្បធម៌នៃស្រុកនេះ។ បើទោះជាវាបង្ហាញពីភាពទំនើបសហសម័យកាលនេះក៏ដោយ ក៏យើងអាចធ្វើឲ្យមានការគិតឡើងវិញថា តើ «វប្បធម៌ក្នុងស្រុក» មានន័យយ៉ាងដូចម្តេច តើវាមានឬសគល់មកពីណា ហើយតើវាអាចប្រែក្លាយជាអ្វីនៅថ្ងៃអនាគត។
សំណង់អគារនេះត្រូវបានស្រោបដោយបន្ទះដែកទ្រវែងៗ ភ្លឺរលោង ដើម្បីឲ្យមានចំណាំងផ្លាតទៅនឹងបរិស្ថានជុំវិញអគារនេះ។ ការស្រោបបន្ទះដែកនេះធ្វើឲ្យអគារនេះមើលទៅតាន់រឹងមាំគ្មានបង្អួចហើយមានគ្រឹះរឹងមាំភ្ជាប់ទៅនឹងផ្ទៃដី។ ផ្ទាំងដែកស្រោបនេះធ្វើឲ្យផ្នែកខាងក្នុងមានលក្ខណៈទំនើបប្លែកតែម្តង។
នៅក្នុងលម្ហផ្នែកខាងក្នុងរបស់អគារនេះ ពន្លឺធម្មជាតិអាចជះចូលមកតាមដំបូល និងបំភ្លឺទៅលើរបារដែលភ្ជាប់គ្នាទៅនឹងរូបភាពក្នុងអគារនោះ។ ពន្លឺនេះក៏ធ្វើឲ្យផ្នែកខាងក្នុងនៃបន្ទះដែកនីមួយៗព្រិលមិនច្បាស់ តែវាធ្វើឲ្យពន្លឺជះតាមរបារនីមួយៗមកខាងក្នុងជាលក្ខណៈធម្មជាតិតែម្តង។
