ពេលនោះ គេបានចាក់បញ្ចូលជំងឺអុតដែលមានឥទ្ធិពលពេញមួយជីវិតលើសុខភាពទូទៅរបស់ គាត់។ អាយុ 14
ឆ្នាំ គាត់បានរៀនរយៈពេល 7 ឆ្នាំ ជាមួយលោក Daniel Ludlow ជាគ្រូពេទ្យ វះកាត់នៅ
Chipping Sodbury នៃ South Gloucestershire ជាកន្លែងដែលគាត់ទទួលបាន បទពិសោធន៍ច្រើនបំផុត ដើម្បីក្លាយជាគ្រូពេទ្យវះកាត់
។
នៅឆ្នាំ 1770 លោក Jenner
បានទទួលការហ្វឹកហ្វឺនអំពីការវះកាត់ និងកាយវិភាគសាស្ត្រ
ពីគ្រូពេទ្យវះកាត់ John Hunter និងអ្នកដទៃទៀតនៅ
មន្ទីរពេទ្យ St George ។ William
Osler កត់ត្រាថា John
Hunter បានផ្តល់ដំបូន្មាន William Harvey ដល់លោក Jenner
ដែលជាដំបូន្មានដ៏ល្បីល្បាញក្នុងរង្វង់វេជ្ជសាស្រ្ត (និងលក្ខណៈនៃ the Age of Enlighten - ment) “
កុំគិត តែព្យាយាម” ។Hunter នៅតែសរសេរឆ្លើយឆ្លងជាមួយលោក Jenner អំពី ប្រវត្តិសាស្រ្តធម្មជាតិនិងបានស្នើឈ្មោះគាត់ទៅ the Royal Society ។
ឆ្នាំ 1773 លោក Jenner ត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ហើយបានក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិត និង គ្រូពេទ្យវះកាត់ដ៏ជោគជ័យម្នាក់ដែលធ្វើការដើម្បី Berkeley ។ Jenner និងគ្នីគ្នាបានបង្កើត
Fleece Medical Society ឬ Gloucestershire Medical
Society ។ ការដាក់ឈ្មោះនេះ ក៏ព្រោះពួកគាត់បានជួបគ្នាហូបអាហារពេលល្ងាច និងអានព័ត៌មានវេជ្ជសាស្ត្រនៅក្នុង
តៀម Fleece ឬ Rodborough (នៅ Gloucestershire) ។
Jenner បានផ្សព្វផ្សាយអំពីជំងឺផ្លូវដង្ហើម (angina pectoris), ជំងឺភ្នែក (ophthalmia) ជម្ងឺបេះដូង (cardiac valvular) និងបានផ្តល់យោបល់អំពីអុត។
គាត់ក៏ជាសមាជិកម្នាក់នៃ similar society ដែលបានជួបប្រជុំគ្នានៅ Alveston ជិតទីក្រុង Bristol ដែរ។ គឺជាគ្រូពេទ្យ និងអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តអង់គ្លេសម្នាក់ ដែលត្រួសត្រាយផ្លូវទៅរកវ៉ាក់សាំងការពារជំងឺអុតធំ។ គឺជា វ៉ាក់សាំងលើកដំបូងបង្អស់របស់ពិភពលោក។ ពាក្យថា " វ៉ាក់សាំង " និង "ការចាក់វ៉ាក់សាំង" បានមកពីពាក្យ “ វ៉ាក់សាំងវ៉ារីយ៉ូ " (អុតគោ) ។ ជាពាក្យដែលគាត់បានប្រើសំដៅ ជំងឺគោ ។ គាត់ប្រើពាក្យនេះនៅក្នុងឆ្នាំ 1796 សម្រាប់ការស្រាវជ្រាវដ៏វែងនៃវ៉ាក់សាំងវ៉ារីយ៉ូ ដែលគេស្គាល់ ថាជាជំងឺរបស់គោ ដែលក្នុងនោះគាត់បានពិពណ៌នាអំពីប្រសិទ្ធភាពការពារជំងឺគោប្រឆាំងនឹង ជំងឺ អុតធំ
។
ជារឿយៗ គេហៅ Jenner ថា " បិតានៃភាពស៊ាំវិទ្យា " ហើយគេនិយាយថា ការងាររបស់គាត់
បានជួយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សច្រើនជាងការងាររបស់អ្នកដទៃទៀត ។ នៅក្នុងសម័យកាលរបស់ Jenner ជំងឺអុតបានសម្លាប់មនុស្សប្រមាណ
10% នៃប្រជាជនសរុប ចំនួននេះមានរហូត ដល់ 20% នៅក្នុងទីក្រុង និងទីប្រជុំជនដែលងាយស្រួលក្នុងការឆ្លងរាលដាល
។
ខែមីនាឆ្នាំ 1788 Jenner បានរៀបការជាមួយ Catherine Kingscote ( បានស្លាប់ 1815 ដោយសារជំងឺរបេង)។គាត់បានជួបនាងនៅពេលដែលគាត់ និងមិត្តភក្តិដទៃទៀតកំពុងពិសោធ ប៉េងប៉ោង។
ប៉េងប៉ោងរបស់លោក Jenner បានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងសួន Kingscote នៅ Glou- cestershire ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់លោក Anthony Kingscote។ លោក Anthony Kingscote មានកូនស្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមកូនស្រីទាំងអស់របស់គាត់
គឺ អ្នកស្រី Catherine ។
នៅ1802 លោកJennerទទួលសក្ខីបត្រអំពីប្រសិទ្ធភាពនៃការចាក់ថ្នាំបង្ការដែលចុះហត្ថលេខា ដោយសមាជិកចំនួន
112 នៃ the Physical Society,
London។ នៅថ្ងៃទី 30 ខែធ្នូឆ្នាំ 1802 គាត់បានក្លាយជា ប្រធានសំណាក់ Faith
and Friendship។ ចាប់ពីឆ្នាំ 1812-1813 គាត់ បានទទួលតំណែងជាប្រធានបព្វជិតវិហារ Royal Berkeley នៃ Faith and Friendship ។
នៅឆ្នាំ 1821 មានការស្នើសុំទៅព្រះមហាក្សត្រ George IV ដើម្បីតែងតាំងគាត់ជាអ្នករូបវិទ្យាវិសាមញ្ញ និងជាចៅហ្វាយក្រុង Berkeley និងមានងារជា”យុត្តិធម៌នៃសន្តិភាព”។
ជាសមាជិក the
Royal Society ម្នាក់ ក្នុងវិស័យសត្វវិទ្យា គាត់គឺជាមនុស្សទីមួយដែលពិពណ៌នាអំពីការ កកើតប៉ារ៉ាស៊ីតនៃសត្វតាវ៉ៅ។
ក្នុងឆ្នាំ
2002 លោក Jenner មានឈ្មោះនៅក្នុងបញ្ជី BBC's នៃGreatest Britons 100 ។
នៅថ្ងៃទី 25 ខែ មករា ឆ្នាំ
1823 Jenner ស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ នៃការស្លាប់មួយ ចំហៀងខ្លួនផ្នែកខាងស្ដាំ ។ គាត់មិនដែលជាសះស្បើយឡើងវិញទាំងស្រុងទេ ហើយនេះជា លើកទីពីររបស់គាត់។ ទីបំផុតគាត់បានស្លាប់ដោយសារជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល
នៅថ្ងៃ ទី 26 ខែ មករា ឆ្នាំ 1823 ក្នុងជន្មាយុ 73 ឆ្នាំ។
គេបានបញ្ចុះគាត់នៅក្នុងផ្នូរគ្រួសារ Jenner នៅវិហារ St. Mary's, Berkeley, Gloucestershire ៕
