Hope and Hope and always Hope: KP_PHNOM PENH ភ្នំពេញ

KP_PHNOM PENH ភ្នំពេញ

ភ្នំពេញ ឆ្នាំ២០១០

ទីក្រុងភ្នំពេញ តាំងពី គ.ស. ១៨៦៧ គឺជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មដ៏សំខាន់មួយរបស់ ព្រះរាជអាណាចក្រកម្ពុជា ដែលមានប្រជាជន ប្រមាណ ១០.០០០ នាក់ និងភាគច្រើនជា ជនជាតិចិន ។ បើគេគិតទាំងរស់នៅលើទឹកផងនោះ ទីក្រុងភ្នំពេញមានប្រជាជនជាង ៣០.០០០នាក់ រួមមានទាំង បារាំងសែស ចិន និងយួនផងដែរ ។ ដោយជនជាតិទាំងនោះ ចូលចិត្តរស់នៅជាសង្កាត់ដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ៖

+ អំបូរជនជាតិខ្មែរម្ចាស់ស្រុក ច្រើនរស់នៅតំបន់ខាងត្បូង និងខាងលិចវាំងចតុម្មុខ
+ ពួកអភិជនបារាំងសែស រស់នៅខាងជើងព្រះបរមរាជវាំង និងជុំវិញវត្តភ្នំ ( មានសំណង់

អាណានិគមខ្លះៗជាតឹកតាងស្រាប់ )
+ ពួគចិន និងយួន ច្រើនរស់នៅម្តុំតំបន់ជំុវិញផ្សារចាស់( សព្វថ្ងៃ ) តំបន់មាត់ទន្លេ និងតំបន់

ជ្រោយចង្វារត្រើយខាងកើត ។

លោកតា ឈឹម វិឆ័យ និងលោកយាយ សួន ដែលជាភរិយា ថត ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ១៩០០

ទីក្រុងភ្នំពេញ នៅឆ្នាំ១៩៣១

ការថតបទចម្រៀងសម័យមុន!
នេះជារូបភាពអ្នកចម្រៀងស្ត្រីជាជាតិឡាវម្នាក់ ដែលមកពីរោងមហោស្រព (វៀងចន្ទន៍) ត្រូវបាន ពួកបារាំង ស្នើសុំថតជាខ្សែអាត់សម្លេង អមប្រគុំដោយអ្នកភ្លេង ក្នុងឆ្នាំ១៩១០។

ក្រសួងការបរទេស ឆ្នាំ១៩៦០

សាលាបារាំងក្នុងឆ្នាំ១៩០៥ បច្ចុប្បន្នក្រសួងយុត្តិធម៍

ព្រះរាជដំណាក់លើទឹក នៅមុខព្រះបរមរាជវាំង ឆ្នាំ១៩១០

ផ្លូវមាត់ទន្លេ ឆ្នាំ១៩៣០

ផែបណ្តែត នៅភ្នំពេញ ឆ្នាំ១៩២២

ស្ពានព្រែកផ្លុង នៅម្ដុំសួនច្បារផ្សារចាស់សព្វថ្ងៃ

សង្កាត់ចិនម្តុំផ្សារចាស់ ក្នុងក្រុងភ្នំពេញ

ផ្លូវអូយ៉េរ ក្នុងឆ្នាំ១៩១៤ (ផ្លូវនេះឆ្ពោះពីផ្សារចាស់ ទៅផ្សារកណ្ដាល)

ផ្លូវអូយ៉េរ ក្នុងឆ្នាំ១៩២០ (ផ្លូវនេះឆ្ពោះពីផ្សារចាស់ ទៅផ្សារកណ្ដាល)

វត្តឧណ្ណាលោម _ព្រះគម្លង់ឆ្នាំ ១៩៥៣

រូបពីរ នៅមុខស្ថានទូតបារាំង តំណាងបារាំង-ខ្មែរ

ព្រលានយន្តហោះពោធិចិនតុង ១៩៦៥

មហាវិទ្យាល័យពហុបច្ចេកទេស

បុរីកីឡា ខ្លោងទ្ទារខាងជើង បច្ចុប្បន្នក្លាយជាអគារល្វែង

ទីស្ដីការក្រសួងការពារជាតិ (DN )

អតិតទីស្តីការគណរដ្ឋមន្រ្តី ឆ្នាំ១៩៥៦ បច្ចុប្បន្នបានកែប្រែរូបរាង

ស្ថានីយរថភ្លើងភ្នំពេញក្នុងឆ្នាំ១៩៥២

មហាវិទ្យាល័យពេទ្យ

សាលាបារាំង ដេកាត ១៩៦៣ បច្ចុប្បន្នសាលាគ្រប់គ្រង

ព្រះវិហាគ្រឹស្តសាសនាដ៏ធំជាងគេនៅភ្នំពេញតាមរចនាបទរូម៉ុាំងកាតូលិក កសាងក្នុងឆ្នាំ
១៩០០។ ព្រះវិហានេះមានទីតាំងលើដីឡូនៅចន្លោះរវាងសាលាពេទ្យ និងសាលារាជធានី
ភ្នំពេញសព្វថ្ងៃ។ អគារនេះត្រូវបានបំផ្លាញចោលក្នុងអំឡុងខ្មែរក្រហមគ្រប់គ្រងអំណាច។ បច្ចុប្បន្ន ជាទីស្ដីការក្រសួងទូរគមនាគមន៍ និងប្រៃសណីយ៍។

ផ្នែកខាងក្នុងព្រះវិហាគ្រឹស្តសាសនា

ប្រៃសណីយ៍ និងទូរគមនាគមន៍ សាងសង់ក្នុងឆ្នាំ ១៨៩៥

ប្រៃសណីយ៍ និងទូរគមនាគមន៍ ក្នុងឆ្នាំ ១៩២០

ថតក្នុងឆ្នាំ១៩១២

ពីដើម

សព្វថ្ងៃ

ភ្នំពេញក្នុងឆ្នាំ១៩៦៥

អគារបៀលឌិញ (រូបថតក្នុងឆ្នាំ១៩៦៥) សាងសង់ដោយថវិការដ្ឋ នាឆ្នាំ១៩៦៣ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៩ អគារទាំងនេះបានផ្ដល់ជូនមន្រ្តីនៃសាកលវិទ្យាល័យវិចិត្រសិល្បៈ ព្រោះនៅក្បែរសាលមហោស្រព។

អគារពណ៌សសម្រាប់លក់កាត់ខែឲ្យមន្រ្តីរាជការ

អគារពណ៌ប្រផេះសម្រាប់ជនបរទេស

សាលមហោស្រព ទន្លេបាសាក់( សាលមហោស្រព ព្រះសុរាម្រិត ) សាងសង់ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៦ ដោយស្ថាបត្យករ វណ្ណ មូលីវណ្ណ។ ទីតាំងសាលមហោស្រពនេះនៅទល់មុខស្ថានទូតអូស្រ្តា លីសព្វថ្ងៃ ។ អគានេះត្រូវឆាបឆេះនៅក្នុងខែកុម្ភៈឆ្នាំ១៩៩៤ ក្នុងពេលកំពុងជួសជុល។

វិមានឯករាជចាប់សាងសង់ក្នុងខែមិនា ឆ្នាំ១៩៥៧ ហើយបានបញ្ចប់ក្នុងឆ្នាំ១៩៦១ និងដាក់សម្ភោធន៏ជាផ្លូវការក្នុងឆ្នាំ១៩៦២ ស្ថាបត្យករនៃសំណង់នេះ គឺ លោកវណ្ណ មូលីវណ្ណ។