ប្រាសាទអង្គរវត្ត បានកសាងឡើង នៅពាក់កណ្តាលសតវត្សទី១១
ដើមសតវត្សរ៍ទី១២ (១១១៣-១១៥០) ដោយព្រះបាទ សូរ្យវរ្ម័នទី២។
អង្គរមកពីពាក្យសំស្រ្កឹតថា នគរ មានន័យថា ទីក្រុង ធានី អាណាចក្រ។ រីឯពាក្យវត្ត
គឺជាទីដែលព្រះសង្ឃគង់នៅ។ រួមសេចក្ដីមក អង្គរវត្តមានន័យថា ជាទីក្រុងដែលមាន វត្តព្រះ ពុទ្ធសាសនា។
ប្រាសាទអង្គរវត្ត មានឈ្មោះដើមថា ប្រាសាទបរមវិស្ណុលោក គឺតំណាងឲ្យពិភពលោក។ ប្រាង្គកណ្តាលតំណាងឲ្យភ្នំព្រះសុមេរុ ដែលស្ថិតនៅកណ្តាលពិភពលោក។
ប្រាង្គទាំង៥ តំណាងឲ្យកំពូលភ្នំ ព្រះសុមេរុដែលជាជាយផែនដី
និងគូទឹកព័ទ្ធជុំវិញប្រាសាទគឺ ជាសមុទ្រដែលព័ទ្ធជុំវិញ។
ប្រាសាទអង្គរមានកម្ពស់
៦៥ម៉ែត្រ មានក្រឡាផ្ទៃប្រហែល ២០០ហិចតា រាងចតុកោណ ដែលកំណត់ដោយ កំពែងព័ទ្ធជុំវិញ និងគូទឹក
ដែលមានទទឹង២០០ម៉ែត្រ។ បរិវេណនៃកំពែង គឺមានប្រវែងប្រហែល ៥,៥គ.ម ។ ផ្លូវចូលធ្វើអំពីថ្មភក់មានប្រវែងបណ្តោយ
២៥០ម៉ែត្រ និងទទឹង ១២ម៉ែត្រ ។
ដោយសារតែទំហំដ៏ធំ
និងស្ថាបត្យកម្មដ៏អស្ចារ្យនេះ មានមនុស្សមួយចំនួនគិតថា ប្រាសាទអង្គរវត្ត មិនមែនជា ស្នាដៃរបស់មនុស្សទេ គឺជាស្នាដៃរបស់អាទិទេព។
នៅខាងមុខផ្លូវចូលមាន តោថ្មធំៗ ឈរយាមនៅអមសងខាងផ្លូវ ។ នៅខាងចុងនៃផ្លូវចូលនោះ មានគោបុរៈ ប្រាង្គបី ដែលមានកម្ពស់ខុសគ្នា ហើយប្រាង្គផ្នែកខាងលើត្រូវបានដួលរលំហើយ ។ នៅគោបុរៈនោះ មានថែវ ដែលមានកំពូលជាវូត ។ បន្ទាប់ពី គោបុរៈមកគឺមានផ្លូវមួយដែលមានប្រវែងបណ្តោយ ៣៥០ម៉ែត្រ និងទទឹង ៩ម៉ែត្រ ធ្វើពីថ្មភក់ និងបង្កាន់ដៃនាគនៅអមសងខាង ។ ប្រាសាទអង្គរវត្តត្រូវបានបញ្ចូល ទៅក្នុងបញ្ជីបេតិក ភណ្ឌពិភពលោករបស់អង្គការយូណេស្កូ នៅឆ្នាំ១៩៩២។ ប្រាសាទអង្គរវត្តត្រូវបានរកឃើញឡើងវិញ ដោយ ប្រវត្តិវិទូបារាំងលោក ហង់រី មូហូ(Henri Mouhot) នៅឆ្នាំ១៨៦០។
